به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار» به نقل از ایسنا، این هیات تجاری 50 نفره متشکل از تجار و صاحبان صنایع و کارآفرین کشور لوکزامبورگ عصر روز نهم اردیبهشت به اتاق بازرگانی ایران می‌آیند تا به منظور توسعه روابط با فعالان اقتصادی و فعالان بخش خصوصی ایران ملاقات و مذاکره کنند.

مواد غذایی، نوشیدنی‌ها، امور مالی و حسابرسی، خدمات مشاوره مالی، سرمایه گذاری، ساخت و ساز، امور زیر بنایی، امور بانکی، بیمه، بازایابی، صنعت و معدن، سرگرمی و مراکز تفریحی زمینه‌های فعالیت شرکت‌هایی هستند که قرار است به ایران سفر کنند.

مهمترین ویژگی‌های اقتصاد لوگزامبورگ چیست؟

لوکزامبورگ کشور کوچکی در شمال اروپاست که با کشورهای آلمان، فرانسه و بلژیک مرز مشترک دارد. این کشور با توجه به جمعیت 500 هزار نفری خود از کشورهای ثروتمند اروپایی به حساب می آید.

تورم کم، نرخ رشد اقتصادی متوسط و سطح بالای نوآوری از مهمترین ویژگی‌های اقتصاد باثبات لوکزامبورگ است که در دسته اقتصادهای دارای درآمد بالا طبقه بندی می‌شود.

بر اساس اعلام صندوق بین المللی پول، لوکزامبورگ در سال (2011 میلادی)  1390 خورشیدی دومین اقتصاد ثروتمند جهان پس از آمریکا با سرانه تولید ناخالص داخلی 80 هزار و 119 دلار بود و بر اساس آمارها لوکزامبورگ جزو کشورهایی است که بالاترین سطح درآمد سرانه در دنیا را دارد.  

لوگزامبورگ بزرگ‌ترین مرکز صندوق سرمایه‌گذاری و مهمترین مرکز بانکداری خصوصی در جهان است و اکنون سرمایه گذارانی از این کشور در بازار سرمایه ایران فعالند.

بخش زیادی از اقتصاد لوکزامبورگ به خدمات، به‌ویژه بانکداری و امور مالی متکی است. لوکزامبورگ مهم‌ترین مرکز بانکداری خصوصی در ناحیه یورو است ؛واحد پول این کشور از سال 2002 یورو است.

محصولات صادراتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، فولاد و فرآورده‌های آن، ‌ مواد شیمیایی، الوار و شیشه است که به کشورهای آلمان، فرانسه، ایتالیا، انگلیس، بلژیک، اسپانیا  و هلند صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل مواد معدنی، آهن، مواد غذایی و کالاهای لوکس است که از کشورهای بلژیک، آلمان، چین، فرانسه، انگلیس و هلند وارد می‌شود.

از سوی دیگر همزمان با برقراری روابط کارگزاری بین ایران و لوگزامبورگ، سطح روابط بانکی به سمت توسعه میان دو کشور رفته است و با توجه به نیاز لوکزامبورگ برای بازار مصرف و ایجاد سرمایه گذاری و در مقابل نیاز ایران برای جذب سرمایه گذار خارجی دو طرف می توانند از ظرفیت‌های اقتصادی یکدیگر بهره ببرند.