به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار» به نقل از ایبِنا، بررسی وضعیت شاخص های کلان اقتصادی ایران بر مبنای آمار سال 2017 و مقایسه آن با سال 1990 تا 2008 در 16 بخش اصلی نشان می دهد که ایران از منظر تولید علم و تولید ناخالص داخلی همواره جزو 20 کشور برتر دنیا بوده و در سال­ های اخیر نیز این جایگاه تثبیت شده است.

وضعیت ایران در شاخص ­هایی مانند رقابت‌پذیری جهانی، تولید سرانه و توسعه انسانی نیز نسبتا مناسب است به طوری که در بین قریب به 190 کشور، ایران همواره در رتبه‌های میانی (رتبه 50 تا 90) قرار داشته است. با این حال در بیشتر شاخص ­های مورد بررسی، ایران جایگاه مناسبی را در مقایسه با سایر کشورها نداشته و همواره جزو کشورهای دارای عملکرد ضعیف در رتبه‌بندی جهانی قرار گرفته است. تورم، بیکاری، نرخ مشارکت نیروی کار، آزادی­ اقتصادی، رفاه لگاتوم و سهولت کسب و کار از جمله این شاخص‌ها هستند.

نکته قابل توجه و با اهمیت آن است که وضعیت ایران در بخشی از شاخص‌های هدایت‌کننده (ساختاری) که آینده اقتصاد را تحت تاثیر قرار می‌دهند چندان رضایت‌بخش نیست. این امر می‌تواند نشان دهنده ظرفیت موجود در کشور برای دستیابی بهتر به اهداف اقتصادی در آینده باشد، به این معنی که با در پیش گرفتن سیاست‌های مناسب، امکان بهبود شاخص‌های هدایت‌کننده وجود داشته و می‌توان بهبود وضعیت اقتصادی را در آینده متصور بود. از اینرو بیم و امیدهای زیادی پیرامون وضعیت اقتصاد ایران از منظر شاخص‌های ساختاری وجود دارد.

نرخ مشارکت نیروی کار که یکی از شاخص های مهم در ارزیابی وضعیت اقتصادی و همچنین میزان امید به یافتن شغل در بین جامعه است نشان می دهد که ایران از رتبه 181 در بین 187 کشور جهان در سال 2008 با اندکی بهبود وضعیت به رتبه 178 در بین 187 کشور در سال 2017 رسیده و این موضوع نشان می دهد که امید جویندگان شغل برای یافتن کار در سال های اخیر نسبت به دوره های گذشته بیشتر شده است.

با این وجود، نرخ مشارکت نیروی کار زنان که در سال 2008 در بین 187 کشور، 182 بود در سال 2017 نیز در همین جایگاه باقی ماند و به نظر می رسد دیدگاه زنان درباره کاریابی و اشتغال در سال های مورد بررسی تغییری نداشته است. یکی از نگران کننده ترین آمارها در شاخص های مورد بررسی،‌ مربوط به نرخ باروری (تعداد فرزندان یک زن) است که در سال 1990 میلادی رتبه 71 از 196 کشور بود و این رتبه در سال 2016 به 159 از بین 200 کشور رسید.

در شاخص تولید سرانه ایران دارای رتبه 53 از 165 کشور در سال 1990 بود که این رتبه در سال 2016 به 62 در بین 183 کشور جهان رسید. ایران در وضعیت نرخ تورم در سال 1990 از بین 136 کشور در جایگاه 75 قرار داشت که به بهبود این وضعیت در سال 2016 به رتبه 21 در بین 170 کشور جهان قرار گرفت.

ایران در شاخص رفاه لگاتوم در سال 2007 از بین 149 کشور در رتبه 116 جهان قرار داشت و این رتبه در سال 2017 به 117 در بین 149 کشور رسید که نشان می دهد وضعیت رفاه در دوره مورد بررسی یک پله نزول کرده است. همچنین بررسی وضعیت آزادی اقتصادی نیز حاکی از آن است که ایران از رتبه 151 در بین 157 کشور در سال 2008 به رتبه 156 در بین 180 کشور جهان در سال 2018 رسید.