به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار» به نقل از ایلنا، دوره ریاست «ماریو دراگی» رئیس بانک مرکزی اروپا در پایان سال جاری میلادی به پایان می‌رسد و فعالان اقتصادی و اقتصاددانان چشم به این دارند که چه کسی جایگزین رئیس بانک مرکزی اتحادیه اروپا خواهد شد و چه تدابیری برای قاره سبز خواهد اندیشید.

بانک های مرکزی کشور های اروپایی هر کدام به نحوی در حال رقابت برای به دست آوردن کرسی ریاست این بانک هستند و هر کدام نیز در حال ارائه برنامه‌های خود در جهت کنترل بحران‌هایی همچون برگزیت و رکود اقتصادی احتمالی در آلمان هستند. دوره ریاست ماریو دراگی در 31 اکتبر 2019 به پایان خواهد رسید.

مطابق با آخرین گزارش‌ها به نظر می‌رسد «اولی رن» ریاست کنونی بانک فنلاند که مسئول سیاست‌گذاری نرخ بهره در این قاره بود، به عنوان رئیس آینده معرفی خواهد شد.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا وی به عنوان رئیس آینده بانک مرکزی اتحادیه اروپا مطرح خواهد بود یا خیر گفت: «من مطمئن هستم که این اتحادیه تصمیم خردمندانه‌ای در این موضوع می‌گیرد و هر کس بر مسند این کرسی بنشیند باید توانایی حل بحران‌های پیش رو را داشته باشد.»

رن به عنوان یک میانه‌روی سیاسی شناخته می‌شود که نماینده سیاست‌های پولی کشورهای شمال اروپا است و به نظر می‌رسد که وی حامی نرخ بهره بیشتر و نقش‌آفرینی و دخالت کمتر بانک مرکزی اروپا در بازار باشد.

در گذشته و به خصوص بحران‌های پس از سال 2010 رن حامی سیاست‌های انقباضی و همینطور استدلال کننده سیاست‌های ریاضت اقتصادی بود در حالی که دراگی که خود ایتالیایی بوده و کشورش سال هاست که از بحران تورم رنج می‌برد، از سیاست‌های انبساطی حمایت می‌کرد.

برخی بر این باورند که سازوکار رای‌گیری الکترال در این اتحادیه مشخص خواهد کرد که چه کسی به ریاست این بانک خواهد رسید.

در مورد رای‌گیری اخیر این اتحادیه پوپولیست‌های راست به ویژه در شمال اروپا و همینطور در اقتصادهای بزرگ این قاره رای بیشتری کسب کردند و نتیجتا در آینده اتحادیه اروپا شاهد سوگیری سیاست‌ها به نفع راضی نگه داشتن آلمان، فرانسه و کشورهای اسکاندیناوی خواهد بود.

دراگی در چند سال اخیر سیاست‌های ملایمی در قبال کشور هایی جنوب اروپا همچون اسپانیا، یونان و پرتغال در پیش گرفت که منتقدان آن را هدر دادن منابع مالی این اتحادیه به ویژه کشور هایی همچون آلمان دانستند.

بانک مرکزی اتحادیه اروپا در سال‌های اخیر بزرگ‌ترین بدهکار این قاره با سه تریلیون دلار اوراق قرضه بود که کوچک‌ترین تغییر سیاست‌ها در این بانک منجر به آثار جهانی اقتصادی خواهد شد که این قضیه اهمیت انتخاب یک رئیس کاملا حسابگر و دقیق را نشان می‌دهد.