به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار»، مرتضی اکبری با بیان اینکه منابع قرض‌الحسنه یعنی منابعی که فرد سپرده‌گذار به نیت اعطای وام قرض‌الحسنه نزد بانک می‌گذارد تا از آن طریق تسهیلات قرض‌الحسنه داده شود، افزود: با این مفهوم عملا حساب‌های جاری افراد از قرض‌الحسنه جدا می‌شود و صرفا سپرده‌های پس‌انداز قرض‌الحسنه را شامل می‌شود.

وی تصریح کرد: تعداد سپرده‌های قرض‌الحسنه در نظام بانکی روز به روز کمتر شده و این به معنای اضمحلال فرهنگ قرض‌الحسنه در یک کشور اسلامی است؛ این موضوع یک دلیل اقتصادی و یک دلیل فرهنگی دارد.

اکبری ادامه داد: دلیل اقتصادی آن نرخ تورم بالایی است که در کشور حاکم بوده و هست. زمانی که سپرده‌گذار به نیت قرض‌الحسنه منابع خود را نزد بانک می‌گذارد انتظار سود ندارد در عین حال انتظار ضرر هم ندارد اما در حالتی که نرخ تورم مثلا 20 درصد است یعنی هر ساله 20درصد ضرر کرده و قدرت خرید پولش را از دست می‌دهد.

وی افزود: بنابراین مساله تورم و کاهش ارزش پول یک مسئله جدی و لاینحل سپرده‌های قرض‌الحسنه است و تا زمانی که چاره برایش اندیشیده نشود در جامعه با تورم بالا، انتظار افزایش سپرده‌های قرض‌الحسنه بیجا خواهد بود.

مدیر عامل بانک قرض‌الحسنه مهر ایران با تاکید براینکه دلیل دوم به رفتار مسوولان و علمای ما در عدم بسط و توسعه فرهنگ قرض‌الحسنه باز می‌گردد، تصریح کرد: امروزه شاهد هستیم که بسیاری از نهادهای عمومی و عام‌المنفعه هم وجوه خود را در حساب‌های سپرده سرمایه‌گذاری برای کسب سود واریز می‌کنند یا با پیش‌شرط لحاظ سود به میانگین حساب، حساب‌های جاری خود را کارسازی می کنند.

وی ادامه داد: وقتی عامه مردم دریابند که همه وجوهات این قبیل نهادها مشمول دریافت سود می‌شود کم‌کم به فرهنگ قرض‌الحسنه شک می‌کند. بنابراین تا زمانی‌که زمامداران حکومت چه سیاسی و چه دینی فرهنگ قرض‌الحسنه را از خود و نهاد تحت مدیریت خود شروع نکنند مردم هم اعتقاد خود را به این مهم از دست می‌دهند.

اکبری افزود: اینکه دائما از صبح تا شب، از ثواب هجده برابری قرض‌الحسنه و ثواب ده برابری صدقه سخن بگوییم و در عمل هیچ اقدامی برای تقویت منابع قرض‌الحسنه‌ای نکنیم راه به جایی نخواهیم برد یا اینکه مرتبا سیستم بانکی را رباخوار بدانیم ولی در راستای تقویت بانک‌های قرض‌الحسنه‌ای به‌عنوان بانکداری اسلامی حرکتی نکنیم نشان می‌دهد بین حرف تا عمل فاصله است.

مدیر عامل بانک قرض‌الحسنه مهر ایران تصریح کرد: در بحث عدم تعادل جذب و مصرف منابع قرض‌الحسنه نیز می توان گفت که بانک‌های تخصصی قرض‌الحسنه به دلیل دامنه محدود فعالیت و خدمات‌شان امکان جذب بسیاری از سپرده‌گذاران خصوصا اشخاص حقوقی را ندارند در نتیجه منابع قرض‌الحسنه هر روز محدود و محدودتر می شود.

وی ادامه داد: از سوی دیگر با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه انتظار از بانک‌های قرض‌الحسنه بسیار بالاتر است و حجم درخواست‌های تسهیلات قرض‌الحسنه هر روز افزایش می‌یابد که متاسفانه همخوانی بین منابع جذب شده و پرداخت تسهیلات قرض‌الحسنه کمتر و کمتر شده و این باعث نارضایتی مردم از نظام بانکی و خصوصا بانک‌های قرض‌الحسنه‌ای شده است.

اکبری با تاکید براینکه واقعیت این است که بانک‌های قرض‌الحسنه‌ای به مدد انواع طرح‌های ابتکاری و تشویق سپرده‌گذاران به استناد جوایز قرض‌الحسنه یا امتیاز و اولویت دادن در اخذ تسهیلات قرض‌الحسنه در حال جمع‌آوری منابع قرض‌الحسنه هستند اظهار کرد: به دلایل پیش گفته از جمله زیان‌دهی سپرده‌گذاران با توجه به کاهش قدرت خرید آنها، امروزه لزوم انتقال بخشی از گردش حساب‌های اشخاص حقوقی و لااقل برخی از شرکت‌های دولتی نزد بانک‌های قرض‌الحسنه بیش از پیش احساس می‌شود.