به گزارش پایگاه خبری«عصر اعتبار» به نقل از مهر، بیست و دومین جلسه رسیدگی به اتهامات متهمان پرونده بانک سرمایه به صورت علنی آغاز شد.

در اولین مرحله رسیدگی‌های قضائی، پرونده علی بخشایش فرزند روح الله به اتهام مشارکت در اخلال عمده در نظام اقتصادی کشور از طریق اخلال در نظام پولی و بانکی و مشارکت در 46 فقره خیانت در امانت، پرویز کاظمی فرزند درویش به اتهام مشارکت در اخلال عمده در نظام اقتصادی کشور از طریق اخلال در نظام پولی و بانکی و مشارکت در 41 فقره خیانت در امانت و محمدرضا توسلی فرزند غلامرضا به اتهام مشارکت در اخلال عمده در نظام اقتصادی کشور از طریق اخلال در نظام پولی و بانکی و مشارکت در 40 فقره خیانت در امانت در شعبه سوم دادگاه ویژه جرایم اقتصادی در 4 جلسه علنی و به ریاست قاضی مسعودی مقام رسیدگی شد.

بدهی این سه متهم حدود 3 هزار میلیارد تومان است.

پس از پایان رسیدگی به این مرحله از پرونده، 27 اسفند ماه سال گذشته اعضای هیأت مدیره بانک سرمایه، علی بخشایش، پرویز کاظمی و محمدرضا توسلی هر کدام به 20 سال حبس، تحمل 74 ضربه شلاق در انظار عمومی و محرومیت دائم از مشاغل دولتی محکوم شدند.

در مرحله دوم رسیدگی به این پرونده، حسین هدایتی و 10 متهم دیگر در 6 جلسه و در شعبه سوم دادگاه ویژه رسیدگی به پرونده اخلالگران ارزی و اقتصادی محاکمه شدند.
بر این اساس، حسین هدایتی به جرم اخلال عمده در نظام پولی کشور به تحمل 20 سال حبس و محرومیت دائم از بکارگیری در خدمات دولتی و رد مال معادل 488 میلیارد تومان به نفع بانک سرمایه و تحمل 74 ضربه شلاق در انظار عمومی محکوم شد.

در دور سوم رسیدگی به این پرونده سیدهادی رضوی و احسان دلاویز دو نفر از تسهیلات گیرندگان بانک سرمایه و 29 نفر از مدیران وقت این بانک در این دادگاه محاکمه می‌شوند. در این مرحله رسیدگی به اتهامات هادی رضوی و احسان دلاویز به پایان رسیده است.

متهم از اخبار پشت پرده فساد خبر نداشته اما می دانسته قوانین رعایت نمی شود

در ابتدای این جلسه رسول قهرمانی نماینده دادستان در رابطه با اعلایی یکی از متهمان پرونده گفت: اعلائی یک ویژگی منفی در بانک سرمایه داشت و این ویژگی منفی این بود که او بسیار حرف گوش کن بود به نحوی که به طور جدی ابزار دست طراحان فسادر در بانک سرمایه شده است.

وی افزود: نامبرده به قدری حرف گوش کن بود که گاهی شخصاً در شعبه حضور یافته و دستورات مدیران را به روسای شعب تحمیل می‌کرد. البته واقعیت این است که اعلایی از اخبار پشت پرده فساد خبر نداشت ولی با توجه به اینکه فردی دارای تخصص بانکی بوده، می‌دانسته قوانین رعایت نمی‌شود و همین مقدار برای ارتکاب جرم کافی است.

در ادامه پیش از آنکه اعلایی برای ارائه دفاعیات در جایگاه قرار گیرد قاضی مسعودی مقام خطاب به وی گفت: اگر به اسامی اشخاص می‌خواهید استناد کنید هیچ ایرادی ندارد اما مستند باشد.

در ادامه اعلایی در بیان دفاعیات خود به اظهارات پری یدیسار رئیس یکی از شعب بانک سرمایه مبنی بر اینکه اعلایی در شعب حضور یافته و دستور می‌داد گفت: خانم یدیسار در نامه‌هایی که برای من می‌فرستاد یک رونوشت نیز به بخشایش مدیرعامل وقت بانک سرمایه می‌زد و بدون اینکه نامه‌ای را هامش کنم مدیرعامل بانک سرمایه پیرو نامه رونوشت شده به من دستور می‌داد در صورتی که رونوشت زدن به مدیرعامل بانک اصلاً مرسوم نبود و خانم یدیسار به خاطر ارتباطاتی که داشت مستقیم به مدیرعامل رونوشت می‌زد. بنابراین اینطور نبود که من بالای سرشان بروم و دستور بدهم.

وی به بازدیدهای خود از شعب اشاره کرد و افزود: بازدیدهای من در دفاتر شعب منعکس است و در این بازدیدها از هیچ چیزی چشم‌پوشی نمی‌کردم.

رئیس وقت حوزه 10 بانک سرمایه اضافه کرد: ما یک غندالی می‌گفتم صد غندالی از دهانمان بیرون می‌آید و فکر نمی‌کردیم غندالی یک جوانی را بیاورد و همه اختیار را به او بدهد

این متهم با بیان اینکه کاظمی، توسلی و بخشایش سر ما داد می‌زدند گفت: غندالی در همه جلسات می‌آمد و می‌گفت که اگر من دستوری دادم اجرا نکنید اما از آن طرف آدم می‌آورد و معرفی می‌کرد.

وی افزود: مشتریانی که به بانک برای دریافت تسهیلات معرفی می‌شوند یا از سوی غندالی و ریخته‌گران معرفی می‌شدند و یا از سوی مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره. می‌رفتند پشت پرده و به ما ابلاغ می‌کردند و کوچکترین تخلفی در ذهن و مخیله ما وجود نداشت.

اعلایی افزود: هر موقع برای سرکشی شعب از ساختمان بانک سرمایه بیرون می‌رفتم خودرو غندالی را می‌دیدم و هر موقع جلسه هیئت مدیره بود غندالی هم حضور می‌یافت؛ من که نمی‌توانستم جلوی غندالی را بگیرم که در جلسه شرکت نکند و در بعضی از شرکتها با دو امضا در هیئت مدیره مصوبه گرفتند و به اعتبارات ابلاغ شده است.

وی گفت: در زمان مدیریت دکتر احمدی برای اینکه یک کتابفروشی در ایرانشهر که مالکش هم یک استاد دانشگاه بود 300 میلیون تومان تسهیلات بگیرد نامه زدم اما موفقت نکردند.

این متهم با بیان اینکه محمد امامی می‌آمد و به ما دستور می‌داد گفت: یک روز امامی با من تماس گرفت و خواست به دفترش بروم در آن جلسه امامی به من گفت که لیست شرکتهایی که جذب کرده‌ام به او بدهم و من نیز پذیرفتم اما وقتی از جلسه بیرون آمدن تصممم عوض شد زیرا فکر می‌کردم امامی می‌خواهد تمام تلاشهای من برای جذب شرکتها را به نام خود تمام کند.

وی اضافه کرد: همین شرکت مپنا را که چند وقت پیش آقای جهانگیری برای بازدید به آنجا رفته بود چهار بار برای شعبه میرداماد به منظور دادن ضمانتنامه جذب کردم اما آقای بخشایش مجوز ضمانتنامه نداد.

اعلایی به اقدامات خود در بانک سرمایه از سال 91 و93 اشاره کرد و گفت: در این سالها حدود 13 هزار میلیارد وصولی نقدی داشتیم و 1,700 میلیارد تومان تعیین تکلیف شد.

متهم اعلایی با بیان اینکه هر چه بابت مدیران بانک سرمایه بگویم کم گفتم، اظهار داشت: در برخی از امور اراده قلبی مدیرعامل بانک بوده نه من که اندازه یک پیک هم ارزش نداشتم.

وی افزود: من مداحم تا فردا صبح هم اجازه داشته باشم می توانم صحبت کنم. الان هم هیچ چیز برای از دست دادن ندارم. فقط از دلسوزی میخواهم صحبت کنم حتی اگر سرم را هم ببرند.

وی افزود: هر ساله می آمدند یک سری ضوابط و سیاست برای بانک ها طراحی می کردند و به کلیه افراد ابلاغ می شد.

اعلایی در رابطه با روند بررسی درخواست های بانکی گفت: پرونده در اعتبارات بررسی می شد و از نظر مالی و اقتصادی بررسی و سپس به کمیته ارسال می شد.

وی با بیان اینکه به اداره اعتبارات اعتماد داشتیم، گفت: به اداره اعتبارات و به مدیران بالادستی هم اعتماد داشتیم و چه می دانستیم چه می‌خواهد بشود؟

وی در ادامه دفاعیات خود گفت: بعد از آمدن غندالی ایشان به همدان رفته و در یک سخنرانی می گوید در بانک به آقای فلانی چند میلیارد پول می دهند.

اعلایی: پشیمانم چرا از رضوی وام گرفتیم

وی در رابطه با شرکت آفتاب‌پردیس روناک سهامی خاص گفت: این شرکت درخواستی مبنی بر تخصیص ضمانت‌نامه به مدیریت وقت امور شعب (آقای بخشایش) می‌نویسد که البته پشت این پرونده آقای توسلی بوده است، بنده بعداً متوجه شدم که این آقایان پشت کار هستند. بخشایش این نامه را در جلسه هیئت مدیره مطرح می‌کند و پس از آن چهار فقره 50 میلیاردی ضمانت‌نامه در شعبه صادر می‌شود، در این اقدامات بنده هیچ دخل و تصرفی نداشتم و هیچ گونه دستوری نیز ندادم.

وی در رابطه با شرکت مهندسی صنعت زیما گفت: پشت این شرکت آقای کاظمی و هیئت مدیره بانک پیگیر آن بود، این شرکت 300 میلیارد ریال درخواست داشت که طبق پیشنهاد اداره اعتبارات اقدامات در این خصوص انجام شد.

اعلایی در مورد ارتباط با رضوی دیگر متهم این پرونده گفت: آقای رضوی ما را به هیات فاطمه زهرا دعوت کرد و در آنجا گفتیم که آیا می‌توانی به هیئت ما کمک کنی، رضوی هم در پاسخ گفت کمک بلاعوض نمی‌توانیم بکنیم بلکه وام می‌دهیم.

وی افزود: ما هم در خواست دادیم و برای این کار حساب برادر خود را معرفی کردم و در قبالش چک گرفتیم.

قاضی مسعودی مقام خطاب به متهم اعلایی گفت: آقای رضوی اگر پول داشت که نمی‌آمد از شما وام بگیرد شما برای هیئت‌تان وام نامشروع می‌گیرید؟! شما وقتی رئیس شعبه هستید این کار شائبه ایجاد می‌کند که چرا ارباب رجوع به شما پول می‌دهد؟

متهم اعلایی هم در پاسخ گفت: من نمی‌دانستم در مملکت ما همه به هم اعتماد می‌کنند والله قسم اگر این پول یک قران در جای دیگر خرج می‌شد خودم را می‌کشتم من خودم پشیمانم که چرا از وی وام گرفتم، تمام اسناد موجود است و جایی که هم پول خرج شده مشخص است.

وی همچنین توضیحاتی را در رابطه با شرکت های حسین هدایتی داد و گفت: یکی از شرکت ها پول مسدود شده داشت که شرکتی هم از شرکت های حسین هدایتی در این زمینه ورود کرد.