به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار» به نقل از ایسنا، برخی تحلیلها می‌گویند که اقتصاد سوریه ویران شده و اکنون آن را به مکانی برای سازمان‌های تروریستی و فعالیت‌های غیرقانونی تبدیل کرده است. این کشور از آوارگی و تلفات بی‌شمار رنج می‌برد، در حالی که سرمایه و فعالیت‌های اقتصادی آن تحت تأثیر جنگ داخلی و تحریم‌های بین‌المللی قرار گرفته بود، زیرا تولید، تجارت خارجی و درآمدهای ارزی این کشور کاهش یافت.

شاخص‌های اقتصادی، ترازهای بودجه و نرخ ارز نیز بی ثبات شده است. برآورد می‌شود که تولید ناخالص داخلی سوریه در سال‌های 2010 تا 2020 به نصف کاهش یافته و وابستگی این کشور به کالاهای وارداتی از جمله محصولات غذایی افزایش یافته و تولیدات صنعتی و کشاورزی محلی آن به گفته منابع مختلف مانند بانک جهانی، سازمان ملل، صندوق بین‌المللی پول و شورای جهانی طلا سقوط کرده است.

تخمین زده می‌شود که تولید ناخالص داخلی سوریه 37.1 میلیارد دلار در سال 2022،  39.5 میلیارد دلار در سال 2023 و در سال 2024، 29.3 میلیارد دلار بوده است و تفاوت فاحشی با 60 میلیارد دلار در سال 2010 و قبل از جنگ داخلی دارد.

تولید ناخالص داخلی سرانه این کشور از 2800 دلار در سال 2010 به 2100 دلار در سال‌های 2022 و 2023 کاهش یافت و تخمین زده می‌شود که تا پایان سال به 1600 دلار کاهش یابد. در عین حال، درآمدهای رژیم سرنگون شده در سال 2023 نسبت به سال 2022 به میزان واقعی 35 درصد و در مقایسه با دوره قبل از جنگ داخلی و قبل از سال 2010، 85 درصد کاهش یافت.

در همین حال، سوریه که زمانی بزرگترین صادرکننده نفت در شرق مدیترانه بود، در نتیجه تصرف مناطق نفت خیز، موقعیت کلیدی خود را در تولید نفت و صادرات نفت از دست داد. تولید نفت سوریه 383 هزار بشکه در روز قبل از جنگ داخلی به 90 هزار بشکه در روز کاهش یافت.

سوریه از سال 2007 تا 2011 سالانه بین 7 تا 10 میلیارد دلار کسری تجاری خارجی داشت، اما تجارت خارجی این کشور به سرعت کاهش یافت زیرا ناآرامی‌هایی که در مارس 2011 شروع شد به یک جنگ داخلی تمام عیار تبدیل شد که منجر به تحریم‌های بین‌المللی شد. حجم تجارت خارجی این کشور از 29 میلیارد دلار در سال 2010 به 4 میلیارد دلار در سال 2023 کاهش یافت.

سوریه سال گذشته با صادرات 650 میلیون دلاری در رتبه 176 جهان و با واردات 3.4 میلیارد دلار در رتبه 163 جهان قرار گرفت. مهمترین صادرات کشور روغن زیتون، فسفات کلسیم، پنبه، ادویه، سبزیجات کنسرو شده، ضایعات چدن، گندم و واردات آن روغن آفتابگردان، آرد گندم، نفت، خوراک دام، برنج، شکر، سیمان و چای، برق و آهن ساختمانی است.

جمعیت رو به رشد سوریه در سال‌های 1990 تا 2011 به 22 میلیون نفر رسید و برآوردهای اخیر نشان می‌دهد که جمعیت آن 18.5 میلیون نفر است. در همین حال، جنگ داخلی در کشور منجر به زیان‌های جدی در زمینه اشتغال شد، زیرا نرخ بیکاری به 57 درصد تخمین زده می شود.

پوند سوریه در سال‌های 2011 تا2023 به میزان 270 برابر در برابر دلار کاهش یافت که باعث افزایش تورم شد، در حالی که تورم در سال 2022 به 64 درصد و در سال 2023 به 141 درصد رسید. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که تورم تا پایان سال جاری به 95.1 درصد و 69.4 درصد در سال 2025 خواهد رسید.

سوریه در گذشته با ذخایر طلای تخمینی 25.8 تن در سال 2011، یکی از کشورهای برجسته خاورمیانه از نظر ذخایر طلا و نفت بود، و اگرچه تخمین زده می‌شود که این رقم پس از جنگ داخلی و سقوط روسیه نسبتاً ثابت باقی بماند.

خبرگزاری آناتولی گزارش کرد که با این حال، کاهش در تمام بخش‌های سوریه به کشاورزی آن نیز ضربه زد، زیرا زمین‌های زیر کشت در این کشور در مقایسه با دوره قبل از جنگ داخلی 25 درصد کاهش یافت. بانک جهانی گزارش داد که دسترسی کشاورزان به دانه‌ها، کودها، سوخت و قطعات یدکی ماشین آلات، که برای رشد محصولات مورد نیاز است، به طور فزاینده‌ای دشوارتر شده و در نتیجه تولیدات کشاورزی کاهش می‌یابد.