به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار» به نقل از ایبنا هوشنگ شجری؛ کارشناس اقتصادی با تاکید براین موضوع که بهبود وضعیت کسب‌وکارها ارتباط بسیار جدی با تسهیل‌گری در بازار و عرضه ارز دارد؛ تاکید کرد: به نظر می رسد بانک مرکزی باید مانع تحمیل خواسته‌های برخی صرافان به بازار ارز شود. انحصاری که صرافان برای خود در تامین و مبادله و عرضه ارز ایجاد کرده‌اند به ضرر تولید و بازار ارز را چند قطبی کرده بود.

وی در این باره خاطر نشادن کرد: انحصار فروش ارز باید از صراف یا سایر کسانی که برای دلالی و سوداگری در بازار ارز تلاش می کنند گرفته شود و برای نحقق این امر،  لازم است سیاستگذار و بازارساز واقعی یعنی بانک مرکزی به این حوزه ورود کند؛ چراکه در عالم واقع خریدار ارز بی نهایت است اما به دلیل اینکه در جنگ اقتصادی قرار داریم منابع نباید صرف دلالی و سوداگری شود.

این کارشناس اقتصادی افزود: اولین گام و راهکار برای ایجاد ثبات ارزی در یک بازه زمانی نسبتا میان‌مدت و بلندمدت؛ تبدیل بازار ارز به بازار رقابتی است. اگر بانک مرکزی بتواند این بازار را با روش های درست مدیریت کند؛ قطعا نتیجه مورد نظر را در توسعه تجارت و تولید کسب می کند.

شجری یادآور شد: مرحله بعدی که بانک مرکزی و سایر مسئولان اقتصادی برای حمایت از فعالیت‌های مولد باید در دستور کار قرار دهند؛ ساده‌سازی نرخ‌هاست، یعنی باید از تعدد نرخ ها کم شود.

وی در این باره توضیح بیشتری داد و گفت: مطمئنا مدیریت بانک مرکزی تلاش می کند در ثبات اقتصادی و ارزی زمینه ها را برای خروج از چندنرخی بودن ارز فراهم کند که البته با تاکید بر برنامه زمان بندی شده ای که حاصل کارکرد بازار رقابتی ارز است، میسر می‌شود؛ چرا که در بازار رقابتی عرضه و تقاضا حالت خودکنترلی می‌یابد.

شجری یادآور شد: بانک مرکزی در تلاش است تا عیوب ساختارهای ناقص بر نظام ارزی کشور را رفع کند؛ این موضوع بدین جهت حائز اهمیت است که هر تصمیمی در ساختار ناقص نظام ارزی گرفته شود بازار را بیش از پیش شکننده می‌کند؛ لذا بانک مرکزی خواستار ایجاد تعادل در بازار و عرضه و تقاضای ارز است.

این کارشناس اقتصادی معتقد است: برای اینکه بازار ارز متعادل شود باید صبور بود؛ چرا که یک شبه حل نمی شود. حداقل شش ماه بعد از عملکرد بازار ارز تجاری و رقابتی شدن بازار می‌توان امیدوار بود که تعدد نرخ های ارز به تدریج کاهش بیابد و بانک مرکزی بتواند روی دو نرخ برای تامین مواد اولیه، نهاده‌ها و ابزار و ماشین آلات تولید یا سایر نیازهای ضروری کشور متمرکز شود و بعد از آن به سمت تک نرخی شدن ارز حرکت کند.