به گزارش پایگاه خبری«عصر اعتبار» به نقل از ایرنا، دغدغه کارگران در ماه های پایانی سال موضوع تعیین حداقل دستمزد است. امسال برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی در ماه پایانی سال با زمان تعیین حداقل دستمزد سال آتی کارگران متقارن و سوژه جالبی برای برخی نامزدهای نمایندگی مجلس دهم شده است.
در شرایط کنونی دلسوزی برخی نمایندگان مجلس برای معیشت کارگران این شائبه را ایجاد می کند که شاید دستمزد کارگری در بازی های سیاسی گرفتار شده باشد. برخی نامزدهای مجلس در این اندیشه اند که با وعده های آنچنانی می توانند آرای بیشتری را از آن خود کنند.
در چنین شرایطی بازار وعده های توخالی، پررونق است زیرا اعلام رقم های پیشنهادی بالا برای دستمزد سال آتی کارگران، بدون هزینه بوده و جنبه تبلیغاتی دارد.
برخی نمایندگان کنونی مجس می پندارند اگر رقم بالاتری برای حداقل دستمزد کارگران اعلام کنند، می توانند جایگاه بهتری به لحاظ شرایط انتخاباتی میان مردم بویژه خانواده های کارگری کشور به دست آورند.
امروز چه بسیار دلواپسانی که نگران معیشت خانوارهای کارگری شده اند و بدون اینکه مسئولیتی در تعیین حداقل دستمزد داشته باشند، محاسبه نیازهای معیشتی یک خانوار چهار نفره کارگری در کمیسیون کارگری مجلس را خواهانند.
دل نگرانی هایی از این دست که در هفته های اخیر از سوی برخی نمایندگان مجلس درباره معیشت خانوارهای کارگری ابراز و دستمزدهای بالایی که از سوی آنان اعلام می شود، نشان می دهد موضوع حداقل دستمزد کارگران برای سال 1395 سوژه ای برای تبلیغات انتخاباتی خواهد بود.
کارگران که هر ساله در ماه های پایانی سال برای تعیین دستمزد خود نگرانند، می دانند دستمزد به طور عام با در نظر گرفتن نرخ تورم از سوی مراجع رسمی تعیین می شود و سبد معیشت خانوار در عمل نادیده گرفته می شود.
در روزهای گذشته گاه و بیگاه رقم هایی برای حداقل دستمزد پیشنهاد می شود که با واقعیت دستمزد کارگران تناقض زیادی دارد.
در حالی که حداقل دستمزد کارگران برای امسال اندکی بیش از 700 هزار تومان تعیین شد، رقم های اعلام شده از سوی برخی نمایندگان دو تا سه برابر دستمزد کنونی است که بر پایه واقعیت های درون جامعه نیست.
تردیدی نیست در چند ماه پیش رو، سخنانی درباره لزوم واقعی شدن دستمزد کارگران و برخی ابراز نارضایتی ها درباره معیشت این قشر مطرح می شود اما این پرسش به ذهن متبادر می شود زمانی که در دولت های نهم و دهم، بریز و بپاش هایی صورت می گرفت مدعیان حمایت از کارگران به چه کاری مشغول بودند؟
آیا نمی دانستند عده ای که بی برنامه از حساب مردم خرج می کنند به واقع دستشان در جیب کارگران است؟ و چه بسیار کارگران به واسطه رانت خواری ها و تعطیلی واحدهای اقتصادی که در پی واردات بی رویه کالا و همچنین افزایش هزینه تولید رخ داد، به خیل بیکاران یا دستفروشان خیابانی پیوستند و آنان که ماندند با حداقل معیشت زندگی خود را بسختی اداره می کردند؟
ضعیف ترین حلقه اجتماعی به لحاظ توانمندی مالی کارگرانند اما دل نگران های دوره انتخابات می دانند همین گروه های اجتماعی، هوشیارانه نمایندگانی را انتخاب می کنند که در هر شرایطی منافع مردم را بر جایگاه خود ارجح بدانند.

جهت دریافت آخرین اخبار از طریق تلگرام به کانال اختصاصی عصر اعتبار  ( https://telegram.me/asretebar ) بپیوندید. برای دریافت آخرین نسخه از نرم افزار تلگرام اینجا را کلیک کنید.