به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار» به نقل از ایبِنا؛ آلبریت بغزیان، استاد اقتصاد دانشگاه تهران گفت: ایران پس از انجام فرآیند عضویت قطعی و انجام تعهدات، سرانجام به عنوان نهمین کشور به عضویت سازمان همکاری شانگ‌های در آمد که این اتفاق را باید بسیار مهم و تاثیرگذار در مناسبات سیاسی و اقتصادی منطقه‌ای و بین المللی دانست.

وی با تاکید بر لزوم عضویت ایران در پیمان‌های منطقه‌ای و چند جانبه ادامه دارد: هر چقدر با عضویت در پیمان‌های منطقه‌ای زمینه همکاری با کشور‌های کوچک و معدود را فراهم آوریم، می‌توانیم خود را برای ملحق شدن به پیمان‌های بزرگ جهانی تجهیز و مهیا کنیم. در واقع پیش زمینه نقش‌آفرینی در مبادلات مالی و تجارت جهان، حضور در پیمان‌های منطقه‌ای و سپس سازمان‌ها و پیمان‌های بزرگ بین المللی و جهانی است.

این اقتصاددان با اشاره به اولویت برنامه‌های ایران با توجه به عضویت در سازمان همکاری شانگ‌های گفت: اکنون که در شرایط سخت تحریم هستیم باید اولویت خود را به خنثی کردن تحریم‌ها به ویژه در حوزه نفت متمرکز کنیم. ما باید با توجه به توان و امتیازات حاصله از عضویت در این پیمان منطقه ای، موانع موجود بر فروش نفت و بازگرداندن ارز به کشور را از سر راه برداریم و در مرحله بعد برای تامین نیاز‌های صنعتی مثل مواد اولیه و قطعات اقدام کنیم.

بغزیان ادامه داد: معتقدم کشور‌های عضو سازمان همکاری شانگ‌های که کمتر تحت تاثیر تحریم‌های بین المللی هستند می‌توانند ما را در فروش نفت و مبادلات تجاری حمایت و کمک کرده و حتی زمینه همکاری تجاری با کشور‌های خارج از پیمان را نیز برای ایران مهیا سازند. همانطور که گفتم اولویت ما فعلا فروش نفت است و این کشور‌ها می‌توانند در معاملات نفتی با ایران به جای دلار از ارز و پول ملی خود استفاده نیز کنند.

وی تاکید کرد: یکی از مزایای حضور در سازمان همکاری شانگهای، عدم نیاز و تکیه بر دلار در معاملات تجاری با کشور‌های هم پیمان است که با این وجود می‌توانیم، کالا‌های صنعتی و محصولاتی که در تولید آن هنوز به خودکفایی نرسیدیم را خیلی بهتر و راحت‌تر وارد کنیم. ما در بحث تولید نیاز فراوانی به تجهیزات و مواد اولیه داریم که می‌توان این نیاز‌ها را هم از طریق این پیمان منطقه‌ای فراهم کنیم.

این تحلیلگر اقتصادی، حذف کشور‌های واسطه در تجارت بین المللی و منطقه‌ای را یکی از تاثیرات عضویت در سازمان شانگ‌های خواند و گفت: ما به دلیل تحریم‌های ظالمانه غرب و آمریکا، همواره برای تهیه نیاز‌های خود مجبور به حضور کشور‌های واسطه داشتیم، اما هم اکنون با عضویت در این سازمان، نقش واسطه‌ها کمرنگ‌تر خواهد شد و ما می‌توانیم با حفظ منافع ملی و توان چانه زنی بیشتر وارد تجارت بین المللی شویم.

بغزیان به یک نکته مهم برای حضور و فعالیت ایران در سازمان شانگهای اشاره کرد و گفت: باید توجه داشت که حضور ما در این سازمان باید بر پایه منافع ملی باشد؛ در نتیجه نباید با وارد کردن نمایندگان و محصولات ضعیف به بازار‌های منطقه‌ای و بین المللی از طریق سازمان شانگهای به اعتبار اقتصادی ایران ضربه بزنیم. در واقع ما باید به بهترین شکل از این فرصت استفاده کنیم تا مسیرمان برای ورود به سازمان‌ها و پیمان‌های بزرگ‌تر جهانی هموار شود.