به گزارش پایگاه خبری«عصر اعتبار» به نقل از باشگاه خبرنگاران، بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد به افرادی اطلاق می شود که برای انجام حرفه و شغل مورد نظر ، با داشتن کارگر و یا خود به تنهایی (خویش فرما ) به استناد مجوز اشتغال صادره از سوی مراکز ذیصلاح یا به تشخیص هیئت مدیره سازمان تامین اجتماعی به کار اشتغال داشته و مشمول مقررات حمایتی خاص نباشند.

در کشور ما درخواست عضویت در این نوع بیمه بدلیل تعداد زیاد افراد عدم رابطه مزد بگیری بیش از پیش رشد و گسترش یافته و به همین منظور در ادامه شرایط و مشکلات این بیمه را مورد ارزیابی و بررسی قرار داده ایم.

* شرایط پیش رو مشمولان در بیمه حرف و مشاغل آزاد

صاحبان حرف و مشاغل آزاد همواره در خصوص نحوه پوشش بیمه‌ای خود بر اساس قوانین سازمان تامین اجتماعی سوالاتی دارند که در توضیح چگونگی و شرایط بیمه شدن آن ها در ابتدا باید گفت که تمامی صاحبان حرف ومشاغل آزاد ، افرادی که در استخدام کارفرما نبوده و درمقابل کار ، حقوق یا دستمزدی ازکارفرما دریافت نمی کنند مانند افراد صنفی و بازرگان و اشخاص حقیقی صاحب صنعت و بهره برداران معادن اگر  بعلتی ازعلت های مندرج درقانون بیمه های اجتماعی از ردیف بیمه شدگان خارج شوند، می توانند بیمه خود را بصورت اختیاری ادامه دهند .

نرخ پرداخت حق بیمه برای این متقاضیان 14 ، 16 ، 20 درصد بوده که 2 درصد از این نرخ با کمک دولت به 12 ، 14 ، 18 درصد کاهش پیدا کرده است.

در صورتی که متقاضی فاقد سابقه پرداخت قبلی نزد سازمان تامین اجتماعی باشد، ‌می‌تواند بین حداقل و حداکثر دستمزد، مبنای پرداخت حق بیمه خود را انتخاب کند و چنانچه 360 روز یا بیشتر سابقه پرداخت حق بیمه دارد ،‌ میانگین آخرین 360 روز فرد به عنوان دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه قرار می‌گیرد که در این صورت بیمه شده باید  بین حداقل دستمزد تا میانگین دستمزد آخرین 360 روز، به علاوه 10 درصد بیشتر، دستمزد مورد نظر خود را انتخاب و در صورت تمایل هر 2 سال یکبار به میزان 10 درصد مبنای پرداخت حق بیمه خود را افزایش دهد.

* آیا میزان بهره مندی بیمه شدگان از مزایا با حق بیمه پرداختیشان برابر است؟

اساس شکل گیری سازمان تامین اجتماعی به مفهوم یک صندوق بیمه ای در ایران و تمامی صندوق های بیمه ای در جهان بر طبق رویکرد اشتغال و اجباری بودن بیمه شکل گرفته و قاعدتاً تعیین نرخ حق بیمه بر همین اساس استوار شد.

لذا در چارچوب چنین رویکردی در حال حاضر رویکرد اساسی قانون تامین اجتماعی چگونه است ؟
اصل عدالت در قانون تامین اجتماعی بدین معنی است که مطابق میزان بهره مندی افراد از مزایا  ، براساس وضعیت شغلی، سابقه اشتغال، حق بیمه پرداخت شود حال این سوال مطرح می شود که آیا میزان بهره مندی افراد از مزایا و خدمات درمانی با میزان حق بیمه پرداختیشان برابر است ؟

* با وجود افزایش حق بیمه ، خدمات دهی نامطلوب است

بازنشستگان تامین اجتماعی  به ویژه بیمه شدگان حرف و مشاغل آزاد ، مدت زیادی است که از خدمات دهی نامناسب سازمان بیمه گر رضایت نداشته و خواستار رفع مشکلات و کاهش زمان بازپرداخت هزینه ها هستند اما در  طی این مدت هیچ نهادی نسبت به رفع مشکلات آنان اقدام نکرده و متاسفانه این مشکلات نه تنها بهتر بلکه بدتر نیز شد.

با وجود افزایش سرانه حق بیمه ،خدماتی که از سوی سازمان های بیمه گر ارائه می شود کفاف هزینه های درمانی آن ها را نداده و حداقل انتظار این افراد در دوران بازنشستگی و یا حین خدمت این است که در هنگام نیاز به درمان و دارو ، تامین اجتماعی دست آن ها را بگیرد تا بدون دخالت بیمه تکمیلی از عهده هزینه های کمر شکن درمان برآیند .

چرا که بسیاری از آنان مجبورند برای تامین هزینه های درمانی به بیمه های تکمیلی روی آورده و علاوه بر پرداخت حق بیمه پایه، حق بیمه دیگری نیز پرداخت کنند.

امیدواریم تا دیگر شاهد این پاسخ که مگر حق بیمه تامین اجتماعی چقدر است از سوی مسئولان نباشیم.کاش آن ها خود را جای تک تک بیمه شدگان محتاج به حمایت قرار دهند تا فکری اساسی در این بخش صورت گیرد.

جهت دریافت آخرین اخبار از طریق تلگرام به کانال اختصاصی عصر اعتبار  ( https://telegram.me/asretebar ) بپیوندید. برای دریافت آخرین نسخه از نرم افزار تلگرام اینجا را کلیک کنید.