به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار»، متاسفانه آنچه از شواهد مشخص است طی دو دهه اخیر برنامه های مسکن سازی از سوی دولت های مختلف به نتیجه مثبتی نرسیده و اکثراً به عنوان پروژه های نیمه کاره به دولت بعدی منتقل شده اند و در دولت بعد نیز آن را به عنوان باراضافی و یا اشتباه مدیریتی تعریف می کنند و پرونده جدیدی را برای اجرای طرح های مسکن سازی کلید می زنند. درحالی که طرح های قبلی نیمه کار رها می شوند و یا با هزار اما و اگر با حداقل امکانات و تعهدات به آن می پردازند و نهایتاً متضرر اصلی مردم هستند .

پروژه مسکن مهر و طرح مسکن ملی در دولت های گذشته همچنان روی زمین هستند و مردم گرفتار پرداخت های نیمه کاره مانده اند وام ها و تسهیلات درنظرگرفته شده برای آنها نه پرداخت می شود و نه پیمانکاران با این رقم ها حاضرند واحدها را تکمیل و تحویل دهند. درنمونه های بسیار مشاهده شده است که پیمانکار بدون اجرای تعهدات و تا مرحله دیوارکشی واحد را رها کرده است و مردم از سر ناچاری وارد این واحدهای نیمه تمام شده اند و به دست خود درحال ترمیم و تکمیل آن هستند.

امروز نیز شاهد کلید خوردن طرح "نهضت ملی مسکن" هستیم که در دولت سیزدهم با وعده ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی هستیم. وعده ای که روی کاغذ با امکانات و توان تولیدی کشور همخوانی ندارد و منابع تامین مالی آن نیز هنوز مشخص نیست. با این حال دولت معتقد است می تواند این پروژه را به سرانجام برساند.

درهمین راستا سامانه ثبت نام نهضت ملی مسکن راه اندازی شد و چندین میلیون خانوار درآن ثبت نام کرده اند. طی اخبار منتشر شده قرار بر این است که دولت به تامین زمین رایگان و ارائه تسهیلات مسکن به خانواده ها به مبلغ 400 میلیون تومان، هزینه ساخت را تامین کند و در قبال آن مردم وام مسکن خود را پرداخت کنند. حال سئوال اینجاست که آیا این مبلغ هزینه ساخت یک واحد مسکونی تامین می شود یا خیر؟!

مورد مهمتر این است که قسط این وام ماهانه 5 میلیون تومان است. مبلغی که با حقوق دریافتی و مصوب وزارت کار هیچ همخوانی ندارد و یک کارمند و یا کارگر قادر به تامین این مبلغ به طور ماهانه نیست. که اگر بود و می توانستند چنین مبلغی را بپردازند هیچگاه برای پیدا کردن خانه اجاره ای به حاشیه های شهر مراجعه نمی کردند.
از سوی دیگر گفته می شود که این وام برای زوج های جوان کمی بیش از 400 میلیون تومان است، اما مشخص نیست که یک جوان چطور می تواند مبلغ پرداخت این قسط را تامین کند.

شاید گفته شود هیچ اجباری در ثبت نام در طرح نهضت ملی مسکن نیست و افراد می توانند با سلایق خود در شهرها و مناطق مختلف اقدام به خرید مسکن کنند. اما یک موضوع مبهمی این میان وجود دارد که اساساً اقشار کم درآمد و ضعیف با مشکل تامین مسکن مواجه هستند و آنها که درآمد مکفی و تمکن مالی و یا شغل آزاد دارند با این مسئله مشکلی ندارند و با افزایش قیمت ها و تورم ، میزان ارزش سرمایه آنها و خدماتشان افزایش می یابد و از قضا استفاده کننده از این تسهیلات مسکن نیز همین اقشار هستند. چرا که اقشاری که حقوق ثابت و یا وضعیت ضعیف مالی دارند، هیچ گاه قادر به تامین اقساط این وام نیستند ضمن اینکه پس انداز و بنیه مالی چندانی هم ندارند که بتوانند آپارتمانی خریداری کنند.

حال باید به این مسئله پرداخت که طرح نهضت ملی مسکن چه تفاوتی با اسلاف خود در دوره های قبلی دارد. در مسکن مهر دولت وقت در رویایی بلندپروازانه می خواست خانه های 500 متری برای هرخانواده بسازد، نتیجه آن شد که در بیابان های حاشیه شهرها واحدهایی ساخته شد که هنوز به بهره برداری نرسیده است. در طرح اقدام مسکن ملی هم اساساً مشخص نشد که دولت برای مسکن مردم و این طرح چه برنامه ای دارد و دست آخر هم صرفاً ثبت نام در این طرح صورت گرفت و حاصلی به دست نیامد. اگر طرح نهضت ملی مسکن نیز به دنیال اجرای این طرح با برنامه های دولت های قبلی است، پس نباید مردم را امیدوار کرد و آنها را به لحاظ مالی وارد رویه ای کرد که نتیجه ای در بر ندارد.

خبرنگار: فائزه مقصودیان